نوشتن بیش از یک چیز به طور همزمان - قسمت اول ، اتصال

وقتی افرادی مانند من توصیه های نوشتن را به محققان دکترا ارائه می دهند ، آنها / اغلب ما روی نوشتن مقاله های جداگانه تمرکز می کنیم - پایان نامه ، مقاله کنفرانس ، مقاله ژورنال. با این حال ، واقعیت ممکن است این باشد که ، دقیقاً مانند سرپرستان آنها ، محققان دکترا به طور هم زمان چندین چیز می نویسند.

حتی اگر آنها در حال نوشتن یک پایان نامه بزرگ برای کتاب هستند ، محققان دکترا معمولاً می خواهند در کنفرانس های کلیدی شرکت کنند ، و ممکن است مشتاق باشند که قبل از فارغ التحصیلی کار خود را در مجلات انجام دهند.

اما ، این روزها فشارهای زیادی بر روی محققان دکترا برای انتشار در کنار پایان نامه وجود دارد که مهمترین آنها نیازی به انتشار برخی نشریات برای ارائه در مرحله شغل / دکترا نیست. مطبوعات برای انتشار زودهنگام لزوماً چیز خوبی برای کار نیست ، چه رسد به این که محقق باشد ، و انتشار زودهنگام وضعیتی است که به نفع برخی افراد و انواع تحقیقات نسبت به دیگران است.

من در مورد نوشتن درباره پروژه های نوشتن چندگانه ، من از این انتظار توجیه نمی کنم ، و نه پیشنهاد می کنم هرکسی که دکترای خود را انجام می دهد ، باید در آموزش عالی ادامه دهد.

اما اگر محققان دکترا به هر دلیلی تصمیم بگیرند چندین کار نوشتن را همزمان انجام دهند ، باید چند موضوع را مورد توجه قرار دهیم. اینها هم به درک و مدیریت روند چند نوشتار می پردازند.

سه مسئله بزرگ مربوط به ایجاد انسجام * بین بسیاری از چیزهایی است که در همان زمان نوشته شده است. اینها (1) اتصال ، (2) نویسندگی و (3) مدیریت هستند. این پست به اولین مورد از این موارد می پردازد.

برقراری ارتباط

این بسیار مفید است - اما نه همیشه ممکن است - برای اینکه بتوانید بین چیزهای مختلفی که می نویسید پیوند برقرار کنید. در صورت امکان ، این بسیار عالی است که بتوانید یک مقاله را به بخش دیگری کمک کنید.

ایجاد ارتباط بین پروژه ها می تواند برای محققانی که در مدت زمان طولانی روی پروژه های مختلف کار می کنند کاملاً مشکل باشد - ممکن است آنها خود را در حال نوشتن کتاب در مورد یک پروژه ، تولید مقالات از برنامه دوم و نوشتن مقالات کنفرانس کار در حال پیشرفت پیدا کنند. درباره آخرین و سومین پروژه آنها ممکن است امکان پذیر نباشد که همه این متن ها با یکدیگر گفتگو کنند ، اگرچه در صورت امکان به نظر می رسد کمی جایزه دارد. (من در حال حاضر چهار پروژه تحقیقاتی هنری با بودجه ، یک کتاب سیاست و چند فصل در مورد رهبری در دست اقدام دارم - و همه اینها با هم صحبت نمی کنند. آه.)

محققان دکترا خیلی بیشتر احتمال دارد که فقط یک پروژه بزرگ داشته باشند که در حال کار بر روی آن باشند. بنابراین مسئله ارتباط بین نوشته ها بسیار مرتبط و ممکن است.

اتصال به معنای گذراندن ابعاد cv در نوشتن و انتشار است - نوشتن چندین متن فقط به معنای بیرون کشیدن آن در آنجا ، ایجاد پیوند با افراد همفکر و ایجاد بازخورد اولیه نیست. اینها دلایل محتمل و خوب برای نوشتن چیزها در کنار کتاب بزرگ است. اما دلایل خوب دیگری وجود دارد که باید در مورد این موضوع فکر کنیم که چرا ممکن است چند نوشتار در کنار این پایان نامه برای خود پایان نامه خوب باشد.

بیایید برای لحظه ای به پروژه های تحقیقاتی با بودجه بزرگ برگردیم. در اینجا ، نوشتن و انتشار اغلب در طول پروژه انجام می شود . محقق یا تیم تحقیق ، منتظر نمانده اند تا آخر بنویسند. بله ، خوب گاهی اوقات آنها انجام می دهند ، البته؛ وقتی نوشتن اتفاق می افتد بستگی به ماهیت تحقیق دارد. اما اغلب اوقات ، مقاله کار ، مقاله کنفرانس یا مقاله ژورنالی در بخشی از پروژه - یا چندین نوع از این متن ها - برای توسعه ادبیات ، چارچوب نظری و یا تجزیه و تحلیل نوشته می شود. این مقاله نویسی میانی قبل از گزارش تحقیق نهایی و هر مقاله / خلاصه مقاله است.

اما اگر نوشتن میان راه یک حواس پرتی بزرگ از محصول نهایی باشد ، چندان مفید نیست. این چیزی است که ناظران غالباً نگران آن هستند ، آنها به محققان دکترا توصیه می کنند که جز پایان نامه خود چیزی ننوشت. این کار را انجام دهید ابتدا ، سپس بنویسید ، آنها می گویند.

فایده ای ندارد اگر یک محقق دکتری سعی کند چیزی را منتشر کند که زودرس ، کم فشار باشد ، و نه فقط آماده دیدن نور روز باشد.

اما ... نوشتن که در طول یک پروژه تحقیقاتی اتفاق می افتد می تواند بسیار سازنده باشد. به شکل دهی به کار کمک می کند. نوشتن مقالات کنفرانس و مقالات ژورنال قبل از اتمام پروژه می تواند در تعیین جهت کلی که تجزیه و تحلیل انجام می دهد یا نمی تواند بسیار مفید باشد.

بنابراین چه نوع نوشتاری تشریحی برای یک پایان نامه مفید است؟

خوب ، یک نوع کاغذ که می تواند بسیار پربار باشد و به کار گسترده تر کمک کند ،  امتحان کردن اندازه برای اندازه است.

استفاده از یک مقاله کنفرانس یا مقاله ژورنال برای تهیه یک تحلیل عمیق از جنبه تحقیق بسیار ممکن است - برای مثال چیزی در مورد روش یا نتایج جزئی. ممکن است گرفتن بخشی از داده ها و آزمایش یک رویکرد تحلیلی یا نظری بسیار ساده باشد و ببینید که چگونه می رود و چه کاری انجام می دهد. ممکن است موضوعی وجود داشته باشد و یا جنایتی زودرس داشته باشد که ارزش پیشرفت در کل را دارد.

این تلاش برای اجرای برنامه احتمالاً متداولترین روش برای دستیابی به نوشتارهای متعدد از یک پروژه است. نوشتن که در مورد بخشی از کار انجام می شود باعث می شود کل فکر کند.

متن وسط راه ممکن است متفاوت از متن خلاصه نهایی باشد و حتی ممکن است از نویسنده و نویسندگی مطالب مختلفی نیز بپرسد (در پست بعدی در مورد این صحبت خواهم کرد) ، اما ارتباط با کل پروژه بسیار قوی است. مشارکت فکری همان چیزی است که نوشتن سازنده را به هم پیوند می دهد - و خوب است.

یکی دیگر از دلایل چند نگارش ، ایجاد پایه ای برای کارهای گسترده تر است.

گاهی اوقات ممکن است یک مفهوم یا ایده ای که برای کلیت کار مهم است نوشته شود. چرا؟ خوب ، شاید این تعداد کلمات بیش از حد مجاز برای متن نهایی طول بکشد. چه کار کنیم؟ ابتدا آن را بنویسید.

گاهی اوقات در یک متن خلاصه بزرگ مفید است که بتوانیم به نشریاتی که در آن یک ایده خاص مورد بررسی قرار گرفته است ، مراجعه کنیم. سپس می توانید به طور خلاصه خلاصه کنید و از این ایده برای پیشبرد استدلال خود استفاده کنید. می توانید ابتدا با نوشتن یک ایده اساسی ، کلمات پایان نامه را ذخیره کنید.

من و همکاران آموزش هنر من این کار را انجام داده ایم. ما یک فصل کتاب نوشتیم که ایده و استدلال خاصی را ایجاد می کند ، مقاله ای مبتنی بر ادبیات که یک خط تفکر را در مورد اهداف آموزش هنر ارائه می دهد. با نگارش فصل کتاب ، اکنون می توانیم به انتشارات دیگر و گزارش نهایی به آن مراجعه کنیم. ما می توانیم مطالب فصل را بدون نیاز به انجام همه موارد مزاحمت و مالی خلاصه کنیم. ما پرونده را در جای دیگر ساخته ایم ، اکنون فقط می توانیم آن را بیان کنیم.

فکر کردن در مورد ارتباطات و کارهایی که نوشتن قبل از تکمیل مقاله بزرگ ممکن است انجام دهد همچنین می تواند شرایطی را ایجاد کند که در آن می توانید به غیر از فرصت های خارج از فرصت و دعوت های وسوسه‌انگیز بگویید  . شما ممکن است بخواهید که همیشه نه بگوید البته ، این یک بحث متفاوت است. اما است بسیار مفید برای خود بپرسید هنگامی که این اطلاعات کنفرانس، فراخوان مقاله و یا دعوت نامه برای نوشتن یک کتاب فصل می آید همراه:

این نوشتار جدید چگونه به تفکر کلی من کمک خواهد کرد؟
برای اندازه چه کاری می توانم امتحان کنم؟
آیا در اینجا فرصتی برای ایجاد یک مفهوم اساسی برای استدلال کلی من وجود دارد؟
این نوشتار چگونه با کل ارتباط دارد؟
و اگر به یکی از این سؤالات پاسخ مثبتی وجود داشته باشد ، ممکن است نوشتن مقاله اضافی نیز ارزش انجام آن را داشته باشد.

و بیشتر در مورد این همه هفته آینده - من به نوشتن مطالب در هنگام نوشتن همزمان بیش از یک چیز نگاه می کنم.

* درمورد دستور کار نوشتن ناهماهنگ یا به سختی منسجم در تاریخ بعدی خواهم نوشت.