debby-hudson-556522-بازگرداندن
همه شما این توصیه را شنیده اید که خوب است به طور منظم بنویسید. شاید اینگونه بیان شده باشد - نویسندگان تولیدی به دلیل اینکه مرتبا می نویسند ، چیزهای زیادی می نویسند. به شما گفته شده است که اگر فقط هر روز بنویسید می توانید کارهای زیادی انجام دهید. این خوب نیست که انتظار داشته باشید شکاف بزرگ بعدی در دفتر خاطرات شما به طرز جادویی ظاهر شود زیرا ممکن است این اتفاق هرگز رخ ندهد.
اما آویزون شاید شما هم شنیده باشید که هرکسی که تعداد زیادی منتشر می کند ، نوشتن مرتب انجام نمی دهد و آنها وقتی می نویسند که همه ی مطالب را به طور هم زمان می نویسند ، می توانند تخته های بزرگی از زمان را حک کنند. برخی از نویسندگان تولیدی از حداکثر پیروی نمی کنند ، اما به نظر می رسد که خودشان را برای نوشتن چیزهای زیادی سازماندهی می کنند.
و من به جرات می گویند شما احتمالا شنیده ام که بسیاری از مردم متفاوت است مقدار زمان صرف نوشتن، گاهی اوقات کمی، گاهی اوقات به مقدار زیادی، بسته به چه مقدار زمان آنها در واقع در دسترس است. ممکن است نویسندگان معمولی باشند ، اما مرتباً برای زمانهای مختلف می نویسند.
اما به خاطر استدلال ، بیایید وانمود کنیم که هیچ یک از اینها شما نیستید. هنوز. شما فکر می کنید می خواهید به طور منظم بنویسید و کاملاً مطمئن نیستید که چه کار دیگری بکنید به جز مرتب کردن زمان زندگی خود - هر روز صبح یا شب وقت خود را برای نوشتن چیزی اختصاص می دهید. هر چیزی.
خوب نه کاملاً و اینجا چیزی است. کم و زیاد - زمان نوشتن می تواند بسیار مولد باشد. اما این بهره وری به شما بستگی دارد که بدانید چگونه می توانید از هر زمانی که واقعاً عاقلانه داشته باشید استفاده کنید. شما می توانید کارهای کمی انجام دهید - یا اصلاً زیاد نیست - در زمان های کمی یا تعداد زیادی. شما می توانید به طور منظم به همان اندازه که می توانید از آن استفاده کنید ، برای تولید بار هدر دهید.
مسئله این است که شما باید کمی بیشتر از آنکه زمان را به راحتی اختصاص دهید ، انجام دهید ، روی صفحه کلید بنشینید و بنویسید. شما واقعاً نمی خواهید زمان گرانبهای زیادی را در بخشهای بزرگ یا کوچک سپری کنید - هرچند وقت زیادی را داشته باشید ، کم یا زیاد - به جایی نرسیدید. تلاش برای مرتب کردن آنچه باید انجام شود ، شروع چند اشتباه و عموماً سریع انجام نمی شود. شما باید از هر زمانی که در دسترس باشد استفاده کنید.
شما باید کار را با زمان مطابقت دهید .
تطبیق کار و زمان نیاز به کمی فکر کردن در پیش دارد. این بدان معناست که کمی درمورد همه کارهایی که به یک قسمت خاص از نوشتار می پردازید ، فکر کنید ، نوشتن فقط نشستن و دور زدن نیست. نوشتن همچنین فکر کردن ، یادداشت برداری ، خواندن ، مرتب کردن منابع ، انتخاب داده ها ، کار کردن با چه کسی استناد می کند و استناد نمی کند ... انواع مختلفی از کار وجود دارد که به نوشتن آکادمیک افزوده است.
و مطمئناً می توانید اولین فکر کردن را که انجام می دهید این فکر را انجام دهید.
ساده ترین راه برای توضیح آنچه منظور من این است که مثالی فرضی را برای شما می آورم.
بیایید بگوییم که من می خواهم مقاله ای در مورد روش های سازماندهی یک کار نوشتن بنویسم. بنابراین طیف وسیعی از کارها وجود دارد که من برای انجام مقاله باید انجام دهم.
من یک فایل کارشناسی ارشد کاغذ را شروع می کنم.
یک کار اولیه که می تواند در قطعات اندازه نیش انجام شود - جستجوی ادبیات. من به راحتی می توانم نتایج را در یک جلسه کوتاه ذخیره کرده و سپس در مراحل کوچک برای بررسی مقالات امیدوار کننده و پرچم گذاری آنها ، اقدام به انجام آن کنم. می توانم عنوان و چکیده چکیده عنوان را به عنوان روشی برای ایجاد لیست کوتاه بخوانم. لازم نیست همه کارها را در یک جلسه انجام دهم. با یافتن متون مفید ، می توانم آنها و مشخصات کتابشناختی آنها را با استفاده از نرم افزار کتابشناختی خود ضبط کنم.
همچنین می توانم داده های تجربی مورد نیاز خود را جمع آوری کنم. باز هم این کار را می توان در پشت سر هم های کوچکتر یا در یک زمان بزرگتر انجام داد. من انتخاب پرونده های برش و چسباندن را در یک سند جداگانه در پرونده اصلی ذخیره می کنم.
ممکن است بخواهم ایده های خود را توسعه دهم. ممکن است اول از همه بخواهم از برخی از سؤالات استفاده کنم و سرعت نوشتن را انجام دهم. به عنوان مثال می توانم این جملات را تمام کنم ...
مقاله من در مورد ... دلیلی است که من می نویسم تأثیرگذاری / اطلاع رسانی / چالش / غیره ... چه کسی / چه ... .. به طوری که .... مقاله مورد نیاز است زیرا ...
برای این که مقاله کار کند باید استدلال کنم ... باید مدارکی ارائه دهم که ...
اما من همچنین می توانم طوفان مغزی کنم یا بخش هایی از مطالب را بنویسم.
سپس می توانم یک متن خلاصه متن برای مقاله بنویسم. در همان زمان ، قبل یا بعد از آن می توانم عنوانی را که خلاصه پیام اصلی است که مقاله ارائه می دهم - موضوعی که می خواهم بیان کنم.
هنگامی که یک متن کوچک دارم ، به عنوان نوعی نقشه راه برای اولین پیش نویس مقاله عمل می کند. سپس می توانم آن را به صورت تکه تکه ، در دستمال و اسلب بزرگ و بزرگتر بنویسم
با در نظر گرفتن زمان و وظیفه ، می توانم بدون توجه به زمان کم و مدت زمان در دسترس بودن ، با کاغذ خود تماس بگیرم. این مقاله تا زمانی که یک روز برای جستجوی ادبیات یا سه روز برای نوشتن پیش نویس اول نمانم ، نشسته است. من می توانم یک چیز کوچک یا یک چیز بزرگتر یا یک چیز بسیار اساسی را مدیریت کنم و آن را حفظ کنم.
من می توانم در قسمتهای اصلی کاغذ بریزم و حرکت را ادامه دهم تا زمانی که من در یک کار مفید برای نوشتن کار می کنم.
نوشتن منظم خوب است اگر می دانید که چگونه می توانید از وقت خود استفاده کنید. اگر در تمام کارهای مختلفی که باید انجام دهید به عنوان بخشی از نوشتن فکر کرده اید. اگر تشخیص دهید که دست گذاشتن به ماوس به وظایف مرتبط با خواندن ، یادداشت برداری ، طوفان مغزی ، سازماندهی بستگی دارد.
تطبیق زمان و کار بخش مهمی از ساختن یک عادت نوشتن منظم برای شما است.